การเรียนรู้ตนเองจากภายนอกสู่ภายใน

   ผู้ฝึกโยคะจะเรียนรู้ว่า การฝึกฝนอาสนะนั้น เริ่มต้นที่เราฝึกซำ้จนเริ่มชำนาญ และค่อยๆเรียนรู้การจัดท่าทางและวางตำแหน่งต่างๆของร่างกาย จนเมื่อฝึกไปในระดับหนึ่ง เราจะเข้าใจด้วยตนเองว่า การวางตำแหน่งท่าทางต่างๆบนระนาบของโลกนั้น นำ้หนักที่ถ่ายลงตามจุดสัมผัสต่างๆ ควรวางอย่างไร
   การวางท่่าทางที่ไม่ถูกต้องไม่ใช่เรื่องผิดปกติ เพราะเราต่างคุ้นเคยกับท่วงท่าต่างๆในชีวิตประจำวันมาทั้งชีวิต การเปลี่ยนแปลงด้วยการฝึกจัดท่าทางจึงเป้นสิ่งแปลกใหม่สำหรับผู้เริ่มต้นฝึกโยคะ
   การเรียนรู้และการฝึกฝนโยคะนั้นเริ่มจากภายนอก คือการสังเกตร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไปทีละน้อย เข้าสู่ภายในตัวเราเอง ซึ่งจะค่อยๆซึมซับไป
   การรีบเร่งให้ได้ฝึกในอาสนะยากๆ เป็นสิ่งที่เราไม่แนะนำให้ผู้เรียนทำ นอกจากความพร้อมของร่างกายผู้เรียนจะมีสูง จึงเริ่มฝึกในอาสนะที่เพิ่มความยากขึ้นไป
   แต่ก็ไม่ได้เน้นสอนให้เป็นระดับสูงจนเกินไป

หลายท่าที่เราทำไม่ได้ไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาด เพราะหากเราเรียนรู้อาสนะทั้งหมดที่มีในโลกอาจใช้เวลามากกว่าหนึ่งชีวิต การทำได้หรือไม่ได้ไม่ใช่คำตอบท้ายที่สุด
ฝึกในสิ่งที่เราทำอยู่ให้ดี แล้วทุกอย่างก็จะดีตามไปเอง

คำตอบสำเร็จรูปไม่มี..สำหรับผู้ฝึกโยคะ

มีแต่คำว่า ทำ กับไม่ทำ ทำก็ได้กับตัวเราเอง

อ่านมากไปก็ไม่สำคัญเท่ากับฝึกฝนจริงๆ

ครูญา 19062012